Ο Ζωγράφος Αλέξανδρος Δημ Σιδέρης Εκ Γλώσσης Σκοπέλου

Γεννήθηκε γύρω στο 1895 και απεβίωσε το Νοέμβριο του 1978 σε ηλικία 83 χρονών. Η αγάπη του που έτρεφε για το νησί του και ιδιαίτερα για το χωριό του την Γλώσσα ήταν παρομοιώδη & ατελείωτη… Ατελείωτος ο καημός του να την επισκέπτεται όσο συχνότερα μπορούσε ακόμη και να ταφεί στη Γλώσσα την πατρίδα του. Αυτή όμως την ποθητή επαφή, επικοινωνία του καλλιτέχνη με την Ελλάδα την επιτύχαινε ο Αλ. Σιδέρης με τα ίδια του τα έργα που ανέπνεαν Ελλάδα. Αρχαία Ελλάδα. Βυζαντινή Ελλάδα. Νησιώτικη Ελλάδα. Γιος του Ιερέως Δημήτριου Σιδέρη, ο όποιος εφημέρευσε στις αρχές του αιώνα στις πολιτείες των Η.Π.Α. : St.Louis Mo, Nashvielle Tenn, Los Angeles, Kansas City, Maso City Aiova και ο όποιος ήταν ένας από τους πρώτους μετανάστες της Αμερικής. Σε πολύ μικρή ηλικία 15 ετών ο πατέρας του, πηρέ τον Αλ. Σιδέρη στην Αμερική. Η βαθειά προσήλωση του, η πίστη, η θέληση, η εξυπνάδα & το θάρρος στάθηκαν οι καθοδηγητές και οι αχώριστοι εμπνευστές στη ζωή του. Σπούδασε στο Art Students League, στην Ακαδημία Julien Παρισίων. Υπήρξε αντιπρόεδρος των Αμερικανών καλλιτεχνών Professional Artist League Chapter New York City & μέλος του Board of Directors Knickerbocker Artists. Αφιέρωσε την ζωή του στην ζωγραφική & διακρίθηκε με τιμητικές διακρίσεις και βραβεύσεις για τα έργα του. Τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο των καλλιτεχνών Knickerbocker το 1953, το βραβείο Windstor A.A.P.L το 1953, τιμητική διάκριση καλλιτεχνών και πρώτο βραβείο Knickerbocker, με τιμητική διάκριση του Αμερικανικού Επαγγελματικού Επιμελητήριου και με το βραβείο Διάσωσης Παίδων. Εκθέσεις έργων του έχουν γίνει στην Νέα Υόρκη, στην Αθήνα, στο Παρίσι, Μόντε Κάρλο, Φραγκφούρτη & Μόναχο. Πίνακες του κοσμούν το μουσείο Αμαριλιο, το μουσείο Maco Καλιφόρνιας κτλ. Έχει επίσης αγιογραφήσει πολλούς ναούς της Ορθόδοξης Επισκοπής της Αμερικής. Αγιογράφησε εκκλησιές στην Πενσακόλα των Η.Π.Α. στο New Port, Salt Lake City, Utah, New York και Βοστόνη. Διατηρούσε επί πολλά χρόνια γκαλερί στη Νέα Υόρκη την οποία αργότερα μετέτρεψε σε στούντιο ζωγραφικής όπου παρέδιδε μαθήματα μέχρι τον θάνατο του που χτυπήθηκε από τη νόσο του Πάρκινσον. ‘’ Είναι καλύτερα να πεθάνω παρά αφού δεν μπορώ πια να ζωγραφίζω’’ Έγραψε στα γράμματα του στη Νικ Μπέλεση λίγο πριν πεθάνει. Παρόλο που είχε ζήσει τα περισσότερα του χρόνια στην Αμερική, χειριζόταν άριστα τον Ελληνικό λόγο & γραφή ενώ διατηρούσε ανέπαφο & αναλλοίωτο από το πέρασμα του χρόνου το γλωσσιώτικο ιδίωμα της ομιλίας του. Το 1975 δώρισε στη Γλώσσα Σκοπέλου το μικρό χωριουδάκι που του έδωσε το φως της ζωής του & συνέβαλε σ αυτό και η πρεσβυτέρα Ανδρομάχη Σιδέρη, το γένος Ρέκκα από την Σκόπελο, 42 από τους εκλεκτότερους ζωγραφικούς πίνακες & αρκετά από τα βιβλία του από την προσωπική του βιβλιοθήκη. Χάρισε έτσι ένα μεγάλο μέρος της ζωής του για να ζει με τους πινάκες του για πάντοτε μέσα στο Παρεκκλήσιο της Θεοτόκου στη Γλώσσα Σκοπέλου. Οι πίνακες αυτοί αποτελούν κόσμημα & πρόκληση ενδιαφέροντος για την προσέλκυση Ελλήνων και ξένων στη μικρό μας χωριουδάκι όπου βρίσκονται σε έκθεση μέσα στη αίθουσα Παρεκκλήσιο δίπλα στο Ιερό Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου.

έσει! · Σχολιά

https://www.facebook.com/mitsantoniglossotis